hazır regaib kandiliyken birkaç sitemimi dile getireyim.
günümüz müslümanları olarak dini vecibeleri isteğimiz doğrultusunda kısıtlamış, minimize etmiş veya kandillerde olduğu gibi sadece belirli günlere kanalize etmişiz.
bunları da 'dini temellere dayandırmayı' es geçmemişiz. tıpkı cuma namazı gibi, ibadetlerimizi belirli günlere sığıştırmış, diğer günlerde müslümanlıktan uzak bir çizgide yaşamaya devam etmişiz, ediyoruz ve böyle giderse edeceğiz.
ben hep söylerim. kimliğinde islam yazan ama islamı hayatına entegre etmemiş ama yine de saygı çerçevesinde islamı sahiplenen insanların "hiç değilse bugünlerde ibadet edeyim, dua edeyim vs." düşüncesiyle hareket edip bunu gerçekleştirmesinin hiçbir zararı yoktur. aksina faydası var. bu tıpkı namaz kılmayan ama niyetlenen bir insana "şayet tek tük kılacak ve namazı kaçıracaksan hiç başlama, daha az günaha girersin." demek gibi.
bu büyük bir yanılgı. hayır efendim, tek tük dahi olsa rabbinin huzuruna çıkması hiç çıkmamasından yeğdir. uyduruk fetvalarla insanları ibadetle korkutmayın.
gel gelelim asıl meseleye. dini bütün insanların kandile, cuma'ya, bayramlara umut bağlamasına. bütün bir yıl ibadeti minimum düzeyde tutup günahlardan sakınmayıp bir kandil gecesi sarfettiği maksimum eforla cennetlik olduğuna inanmasına.
i̇nandığın tanrı bu ikiyüzlülüğünün farkında değil mi sence?
yahu insan hiç sormayıp sadece doğumgünlerinde veya işi düştüğü zaman aradığı arkadaşına karşı dahi kendini mahcup hisseder. sen gidip allah'ın karşısına bu şekil çıkıyorsun.
neyse yazıyı fazla uzatmak istemiyorum, ders çalışmam lazım
(bkz: benim derdim başımdan aşkın)
her şeye, her yanlış bilince, fikre rağmen regaib kandiliniz mübarek olsun arkadaşlar :)